Als een kind in het donker Verschenen: 2003 Zomer & Keuning herdruk Het gezin Fernhout lijkt zo op het oog op ieder ander gezin: vader Ralph heeft een drukke baan als directeur van een groot zorgcentrum, moeder Judith geeft een paar morgens per week les aan een instituut voor analfabetisme en de kinderen Jasmijn en Robert studeren en wonen nog thuis.

Ze kennen allemaal hun eigen problemen en ruzies zoals overal, maar er is een onderlinge hechte band.
Het lijkt erop dat dochter Jasmijn de eerste is, die bemerkt dat er thuis zaken veranderen en haar vader niet meer de oude is; hij krijgt hoofdpijnaanvallen, maar vergeet ook steeds vaker waar hij z'n spullen heeft gelaten. Donkere wolken pakken zich boven het gezin samen en nu moet blijken of het zo hechte gezin, nu het écht op elkaar aangewezen is, ook werkelijk zo'n warm nest is.

Recensie
Ralph Fernhout krijgt steeds vaker hoofdpijn en vergeet steeds meer zaken, thuis en op het werk. Hij blijkt Alzheimer te hebben. Dit raakt het hele gezin. Zijn vrouw stopt met werken en studeren. Dochter Jasmijn, Ralphs oogappel, heeft problemen en mist haar klankbord. Zoon Robert probeert optimistisch te blijven. Uiteindelijk blijkt hoe sterk de onderlinge band is.
In het verhaal merk je de onmacht van een ieder en de angst voor de toekomst: het proces van iemand die thuis een geliefde vreemdeling wordt maar die zichzelf voelt 'als een kind in het donker'. Voor een grote lezerskring. Gebonden; vrij kleine druk. De auteur voltooide dit boek in de zomer van 2002. Ze stierf 31 oktober van dat jaar, een dag na haar 50e verjaardag.
© Biblion, Leidschendam, H.W.L. Keus-Asveld 

boekverslag